เด็กป๋าเดอะซีรีส์ NC - เรียกป๋าครั้งที่ 19
“ ลุงจ๋า หนูกลัวท้อง ” น้องแบมเอ่ยบอกตาลุงเสียงแผ่ว ฟันขาวขบลงกับปากอิ่มเมื่อมือหนาของลุงเลื่อนหายเข้ามาในเสื้อเนื้อนิ่มแถมยังเอาแต่ลูบวนที่ยอดอกของน้องแบมไปมา
“ ถ้าหนูท้อง พ่อต้องตีหนูแน่ๆ เลย ”
“ ไม่ท้องหรอก ” ตาลุงขยับขึ้นมากระซิบบอกน้องแบมด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
ขณะที่มือหนาอีกข้างผลุบหายเข้าไปยังกางเกงนอนขายาวของน้องแบม ลูบไล้หนอนน้อยของน้องแบมเบาๆ
“ หนูมีจู๋ หนูท้องไม่ได้ ”
“ ป๋าอะ!
” น้องแบมหวีดลั่น ฟาดมือลงกับอกป๋าแรงๆ ด้วยความขัดใจ
“ ฮ่าๆๆๆๆๆ ” ป๋าหัวเราะลั่น จุ๊บปากแดงของน้องแบมแรงๆ
ทีนึง แล้วดึงกางเกงนอนพร้อมแพนตี้ตัวจิ๋วของน้องแบมออกในคราวเดียว ท่อนล่างของน้องแบมเบาโหวง
ขาเรียวหุบเข้าหากันเพราะความหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศ
แต่ป๋ากลับแยกมันออกแล้วแทรกตัวลงไปกลางหว่างขา จากนั้นก็ก้มลงครอบครองหนอนน้อยของน้องอบมด้วยริมฝีปากอุ่น
“ อ๊ะ!
ฮ๊า! ป๋า... ” ร่างเล็กของน้องแบมบิดเร่าด้วยความเสียวซ่าน
ขาเรียวหุบเข้าหากันหลายครั้งแต่ก็โดนป๋าจับมันแยกออก
มือเล็กคว้าเอาตุ๊กตาปิกกาจูตัวโปรดมากอดเอาไว้ระบายความเสียว
สะโพกของน้องแบมลอยไม่ติดพื้นเพราะสัมผัสของป๋า
ตัวของน้องแบมสั่นระริกร้องครางไม่เป็นภาษายามที่ป๋าดูดเม้มแล้วยังใช้ลิ้นกับส่วนปลาย
“ ป...ป๋า น้องแบมจะ...ฮื้อ...เสร็จ ” น้องแบมร้องบอกป๋าเสียงแผ่ว
มือเล็กพยายามดันศีรษะของป๋าออก
แต่ป๋ากลับจับมือของน้องแบมเอาไว้แถมยังไม่ยอมผละออกไป
“ อะ...ฮ๊า! เฮือก! ”
แล้วก็จนได้... น้องแบมปลดปล่อยหยาดน้ำทั้งหมดเข้าไปในโพลงปากของป๋า
แถมยังนอนหอบแฮ่กตัวอ่อนปวกเปียกไม่มีแรงขยับแล้ว “ แฮ่กๆ ”
“ ไงหนู ” ป๋าลุกขึ้นนั่ง
ยกมือข้างหนึ่งขึ้นเช็ดคราบน้ำของน้องแบมที่มุมปากแถมยังใช้ตาคมจ้องมองมาที่น้องแบมด้วยสายตาวาววับ
ป๋าดึงปิกาจูออกจากน้องแบมแล้วโยนมันออกไปจากเตียง “ เพิ่งเริ่มเองหมดแรงแล้วเหรอ
ขนาดนอนเฉยๆ เองนะเนี่ย ”
“ ยังไม่หมดสักหน่อย! ” น้องแบมจิ๊ปากบอกป๋าหน้ายุ่ง ป๋าหัวเราะเบาๆ
แล้วดึงน้องแบมขึ้นมานั่งคร่อมตัก มือหนาดึงเสื้อนอนออกจากตัวน้องแบมจนร่างกายเปลือยเปล่า
จากนั้นก็โน้มใบหน้าน้องแบมเข้าไปจูบ
“ อ๊ะ! อ๊า ” น้องแบมครางเสียงแผ่ว
เมื่อช่องทางด้านหลังสัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่แทรกเข้ามา
ป๋าล่อหลอกน้องแบมด้วยจูบหวานๆ
ไม่ให้สนใจกับสิ่งนั้นจนผ่านไปสักพักป๋าถึงดันตัวให้น้องแบมนอนราบลงกับเตียงอีกครั้งแล้วขยับตัวลุกขึ้นไปถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกให้อยู่ในสภาพเดียวกันกับน้องแบม
จากนั้นก็หันไปเปิดลิ้นชักที่โต๊ะหัวเตียงหยิบเจลหล่อลื่นออกมา
น้องแบมขยับตัวหาท่าที่นอนสบายที่สุดรอป๋าอย่างรู้หน้าที่
เมื่อป๋าจัดการตัวเองเสร็จก็ขยับเข้ามาหาน้องแบม
ป๋าแยกขาเรียวของน้องแบมออกจากกันแล้วค่อยๆ ดันลูกชายของป๋าเข้ามา
“ อ๊า ” น้องแบมครางเสียงแผ่ว
ยกนิ้วชี้ขึ้นกัดระบายความเสียวขณะที่ตากลมจ้องมองสิ่งแปลกปลอมที่กำลังผลุบหายเข้ามาในร่างกายของน้องแบมช้าๆ
“ เจ็บไหม ” ป๋าเงยหน้าขึ้นถามน้องแบม น้องแบมก็เลยส่ายหน้าให้เป็นคำตอบ
ป๋าหัวเราะเบาๆ แล้วบอก “ สงสัยหลวมแล้ว ”
“ ป๋า! ” น้องแบมตาโต ฟาดป๋าไปทีนึง
ป๋าพูดอะไรออกมารู้ตัวไหมเนี่ย! “ น้องแบมจะไม่ให้ทำแล้ว
ทำไมว่างี้อะ! ” น้องแบมเบ้ปากจะร้องไห้จริงๆ
ป๋าทำน้องเสียความมั่นใจ
“ พี่ล้อเล่น ” ป๋าบอกเสียงทุ้มพลางโน้มตัวเข้ามากอดน้องแบมเอาไว้
แต่น้องแบมก็ยังไม่หายงอนง่ายๆ
“ น้องแบมจะงดจริงๆ ด้วย
ไม่ให้ทำบ่อยแล้วเพราะป๋าบอกว่าหลวม! ”
“ ที่รักพี่ล้อเล่น ” ป๋าบอกเสียงอ่อน ปากหยักไล่จูบไปทั่วหน้าน้องแบม
“ น้องแบมไม่เล่น! ”
“ ไม่เอา ไม่ร้องซี่ ”
“ น้องแบมเสียความมั่นใจจริงๆ นะ ”
“ ไม่เอา ไม่ทะเลาะกัน พี่ขอโทษ ” ป๋าว่าเบาๆ
จมูกโด่งกดลงที่แก้มนิ่มน้องแบมทีนึงแล้วบอก “ หายโกรธพี่นะ ”
“ :( ”
“ นะ ”
“ อ๊ะ ” น้องแบมสะดุ้งโหยงเมื่อป๋าเริ่มขยับตัว
ขาเรียวยกขึ้นเกี่ยวเอวสอบของป๋า สองแขนยกขึ้นโอบรอบคอป๋าโดยอัตโนมัติ
“ นะครับคนดี ”
“ อ๊า! ”
“ นะครับ ”
“ อ๊ะ ฮื่อ ก็ได้ ” น้องแบมขมวดคิ้วบอกป๋าก่อนออกเสียงสั่งอีกครั้ง
“ ป๋าขยับเร็วๆ! ฮื่อ! ”
“ หึๆ ” ป๋าหัวเราะเบาๆ แล้วขยับสะโพกเข้าออกตามที่น้องแบมสั่ง
“ อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆ ” น้องแบมนอนร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างของป๋า
ตัวเล็กๆ บิดเร่าสั่นสะท้านแถมยังเปลี่ยนเป็นสีแดงเพราะความเสียวซ่าน
ยิ่งป๋าขยับสะโพกเร็วๆ น้องแบมก็ยิ่งเสียว
“ ป๋า อ๊ะ น้องแบม อ๊ะ จะเสร็จ ” น้องแบมส่ายหน้าไปมาเมื่อรู้สึกว่าร่างกายเบาโหวง
มวลความร้อนวิ่งไปกระจุกที่ส่วนปลาย
ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีน้องแบมก็ปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นออกมาเป็นรอบที่สองภายในเวล่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง!
“ อ๊า!!! ”
น้องแบมนอนครางงิ๋งๆ หมดแรง
ขณะที่ป๋าจับตัวน้องแบมให้พลิกคว่ำแล้วดึงสะโพกของน้องแบมให้โก่งโค้งขึ้น มือเล็กดึงหมอนเข้ามากอดเอาไว้อย่างรู้หน้าที่
และไม่กี่อึดใจป๋าก็แทรกกายเข้ามาอีกครั้ง
ป๋าขยับสะโพกเข้าออกในจังหวะที่รวดเร็วและเร่าร้อน
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังแข่งกับเสียงครางของเราสองคนดังไปทั่วห้อง
ไหนจะเสียงเตียงกระแทกกับผนังนั่นอีก ฮือ ป๋าของน้องแบมไม่แก่แล้วก็ได้ T_T
“ มานี่มา ” เสียงทุ้มแหบพร่าของป๋าดังขึ้นข้างหู
ก่อนที่ร่างของน้องแบมจะลอยหวือขึ้นจากเตียงไปหยุดอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
น้องแบมยกมือขึ้นยันไปที่โต๊ะ
ขณะที่ป๋าจับท่อนขาข้างนึงของน้องแบมขึ้นไปไปที่โต๊ะแล้วเริ่มสวนสะโพกอีกครั้ง
น้องแบมรองครวญครางทรงตัวแทบไม่อยู่ยามที่ป๋าโถมกายเข้ามา
ตากลมเลื่อนมองตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่แล้วก็รู้สึกเขินอายไม่น้อย ฮื่อ
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนายเอกหนังโป๊อีกแล้วT_T
“ ที่รักเรียกพี่มาร์คหน่อยสิ ”
ป๋ากระซิบบอกน้องแบมเสียงแหบพร่า ริมฝีปากอุ่นร้อยไล่ขบที่ใบหูน้องแบมเพิ่มความเสียงซ่าน
“ อ๊ะๆๆๆๆ ป๋า ”
“ เร็ว เรียกพี่มาร์คหน่อยครับ ”
“ ฮื่อ ป๋าจ๋า ”
“ พี่มาร์ค ”
ป๋าเอ่ยเร่งอีกครั้งเมื่อน้องแบมยังไม่ยอมเรียก น้องแบมส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน
แต่ก็ยังไม่ยอมเรียกป๋าก็เลยถอนตัวตนออกไปแล้วจับตัวน้องหันหน้าเข้ามา
อุ้มน้องแบมให้ขึ้นไปนั่งบนโต๊ะแล้วดันขาทั้งสองข้างแยกออกจากนั้นโถมตัวเข้าใส่น้องแบมอีกครั้ง
“ เรียกให้พี่ชื่อใจสักครั้งหน่อยครับคนดี ”
“ พี่...อ๊ะ มาร์ค อ๊า! ”
“ ว่าไงนะ ”
“ พี่มาร์ค อ๊า! ” ทันทีที่สิ้นเสียงน้องแบม ป๋าก็เร่งสะโพกใส่น้องแบมเร็วขึ้นแถมยังสบถคำหยาบออกมาหลายคำ
เหมือนคนคุมสติไม่อยู่ จนน้องแบมปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง ตัวอ่อนปวกเปียกแทบละลายไปกับโต๊ะป๋าถึงอุ้มน้องแบมไปที่เตียงอีกครั้งแล้วโถมตัวใส่อย่างแรงและเร็วจนน้องแบมหวีดร้องไม่เป็นภาษา
“ พี่มาร์คจ๋า แฮ่ก! น้องแบมจะ..ฮ๊า...ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ! ”
“ แม่งเอ๊ยยยยย ” แล้วป๋าก็เหมือนคนสติแตกจริงๆ ป๋าขยับสะโพกใส่น้องแบมอย่างบ้าคลั่งจนน้องหวีดร้องไม่เป็นภาษา
หายใจหายคอแทบไม่ทัน และก่อนที่น้องแบมจะใจขาดตายไปซะก่อนป๋าถึงได้ปลดปล่อยออกมา
น้องแบมหอบหายใจถี่กอบโกยอากาศเข้าปอดแทบไม่ทัน ป๋าถอนตัวตนออกแล้วทิ้งตัวลงนอนหอบข้างๆ
น้องแบมถึงได้ขยับพาร่างสั่นๆ ระริกของตัวเองไปนอนซบอกป๋าอย่างออดอ้อน
“ พี่มาร์ค...แฮ่กๆ จ๋า ”
“ พอแล้ว ห้ามเรียก ” ป๋ายกมือขึ้นปิดปากน้องแบมเอาไว้
แต่น้องแบมก็ดึงออกแล้วส่งเสียงเรียก
“ พี่มาร์คคค อ๊ะ! ” น้องแบมเบิกตากว้างเมื่ออยู่ๆ
ป๋าก็พลิกตัวขึ้นคร่อมน้องแบม แถมยังจับขาน้องแบมแยกออกจากกันพร้อมที่จะแทรกตัวเข้ามา
“ ฮื้อ! หนูเหนื่อย! ”
“ พี่ไม่ไหว ”
“ หนูก็ไม่ไหว พี่มาร์คไม่สงสารหนูเหรอ ป๋าไม่เอา! ”
น้องแบมเบิกตาโพลงขยับตัวหนีเมื่อป๋าทำท่าจะเข้ามาจริงๆ
มือเล็กยกขึ้นปิดช่องทางของตัวเองเอาไว้พร้อมขมวดคิ้วมุ่นบอกป๋า
“ หยุดยั่ว ”
“ ก็ป๋าเป็นคนบอกให้หนูเรียกเองอะ
พอเรียกแล้วตัวเองก็ควบคุมสติไม่ได้ ” น้องแบมยู่ปากบอก
ตัวเองเป็นฝ่ายเริ่มเองแท้ๆ
“ ก็หนูน่ารัก ”
“ ก็ใช่ ” น้องแบมพยักหน้ารับ น้องแบมน่ารัก รู้ตัวหรอกใครๆ
ก็บอก ฮี่ๆ
“ งั้นมาให้พี่รักซะดีๆ ”
“ ฮื่อ หนูเหนื่อยแล้ว ” น้องแบมว่าพร้อมดันตัวป๋าออก
น้องแบมไม่ไหวแล้วนะ!
“ ใครกันน้าที่เอาแต่ว่าพี่แก่ ยังเด็กอยู่แท้ๆ
ทำไมหมดแรงก่อนคนแก่ล่ะ ”
“ ไม่รู้ๆๆๆ ” น้องแบมส่ายหน้า เม้มปากใช้ความคิด “
แต่ถ้าได้กระเป๋าสักใบเด็กคนนั้นอาจจะมีแรงเพิ่มขึ้นก็ได้นะป๋า ”
“ ไม่เอาหรอก ไม่มีตังค์ ” ป๋าว่าเสียงเรียบก่อนล้มตัวลงนอนง่ายๆ
เท่านั้นยังไม่พอยังดึงผ้าห่มขึ้นคลุมตัว น้องแบมดีดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วโถมตัวเข้ากอด
“ ป๋าไม่เอาแบบนี้ซี่ ลุกขึ้นมาก่อนนน ”
“ ไม่ ”
“ ป๋าอ่า ” น้องแบมยู่ปากใช้ความคิด น้องแบมอยากได้กระเป๋า
น้องแบมต้องได้!
“ ... ”
“ พี่มาร์ค~ ” ป๋าตัวกระตุกเมื่อได้ยินน้องแบมเรียกพี่อีกครั้ง
น้องแบมหัวเราะคิกคักเมื่อรู้จุดอ่อนของป๋า น้องแบมแนบแก้มย้วยๆ
ลงบนอกเปลือยเปล่าของป๋าแล้วถูไปมาด้วยความออดอ้อน“ พี่มาร์คซื้อกระเป๋าให้น้องแบมหน่อยน้า
”
“ ฮึ่ม ”
“ นะๆๆๆๆ พี่มาร์คของน้องแบม ”
“ ... ”
“ พี่มาร์คจ๋า พี่มาร์คคคคคค~ กรี๊ดดดดดดด ”
“ โดนยันเช้าแน่ตัวแสบ! ”
“ โดนได้แต่ห้ามลืมกระเป๋าหนูนะ!!! ”
หนูจำแม่นมากเลยนะขอบอก!!!!!!!!!
กลับไปเม้นท์ให้ด้วยน้าาาาาาาาาาาาาา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น