เด็กป๋าเดอะซีรี่ย์ NC- เรียกป๋าครั้งพิเศษ
ป๋ากวาดสายตาแสนเจ้าเล่ห์มองน้องแบมอย่างจาบจ้วง ในขณะที่ปลายลิ้นสีชมพูแลบลิ้นเลียริมฝีปากหยัก
หล่อ หล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกก
ฮือออออ คุณบี๋ น้องแบมอยากเสียตัว...เอ๊ย! ไม่ใช่
ใครก็ได้ช่วยน้องแบมด้วยยยยย
“ คุณหมาป่าอย่าทำอะไรหนูเลยนะ ” น้องแบมช้อนตามองคุณหมาป๋าด้วยสายตาอ้อนวอน
ตากลมรื้นน้ำตาอย่างน่าสงสาร เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว(?)
“ โถกระต่ายน้อยที่น่าสงสาร คงจะกลัวมากเลยสินะ ”
“ หนูกลัว ” น้องแบมพยักหน้าหงึกหงัก สองมือน้อยๆ
กอดร่างสั่นระริกของตัวเองเอาไว้
“ แต่เสียใจด้วยนะ
เพราะฉันคือหมาป่าฉันคงปล่อยเธอไปไม่ได้หรอก ”
“ อ๊ะ! ” น้องแบมสะดุ้งโหยงเมื่อถูกคุณหมาป่าผลักให้นอนราบลงกับโต๊ะ
คุณหมาป่าใจร้ายเข้าช่วงชิงลมหายใจของน้องแบมอย่างทารุณ(?)
น้องแบมเป็นเพียงแค่กระต่ายตัวเล็กๆน่ารัก น้องแบมขัดขืนไม่ได้
น้องแบมก็เลยยอมนอนนิ่งๆ ให้คุณหมาป่าจัดการ
ฮือออ ใครก็ได้ ได้โปรดมาช่วยน้องแบมที
“ แฮ่กๆ ” น้องแบมหอบหายใจถี่
รีบโกยอากาศเข้าปอดทันทีที่คุณหมาป่าถอนจูบออก เขี้ยวคมๆ ของคุณหมาป่า
ไล่ขบไปตามเนื้อตัวของน้องแบมด้วยความกระหาย
กระต่ายตัวน้อยที่น่าสงสารได้แต่นอนสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว
“ อ๊ะ ฮื่อ อ๊า! ” ยอดอกทั้งสองข้างของน้องแบมถูกคุณหมาป่าขบเม้มสลับกับดูดดึงจนบวมเป่งและขึ้นสีแดงระเรื่อ
ชุดกระต่ายสีหวานของน้องแบมถูกกระชากออกจนเหลือเพียงเนื้อตัวเปลือยเปล่า ก่อนแครอทแท่งน้อยที่แอบพกมาด้วยจะถูกคุณหมาป่านิสัยไม่ดีแอบขโมยกิน
“ ฮึก อ่า อ๊ะ! ” มือเล็กสองข้างกำขอบโต๊ะไว้แน่นเพื่อระบายความเสียวซ่าน
คุณหมาป่าเร่งจังหวะรูดรั้งจนน้องแบมทนไม่ไหว ปลดปล่อยออกมาเต็มโพลงปากอุ่น
คุณหมาป่ากลืนมันลงไปอย่างไม่นึกรังเกียจ จากนั้นก็อุ้มร่างอ่อนปวกเปียกของน้องแบมให้นั่งลงกับพื้น
ดึงหูหมาป่านั่นออก แล้วบอกว่า
“ กระต่ายน้อยคงหิว พี่จะให้กินแครอท ” ฮื่อออออ
จริงๆ แล้วน้องแบมยังไม่หิวน้า อยากบอกคุณแครอทจังเลย แต่มาคิดๆดูแล้ว
เป็นกระต่ายต้องคู่กับแครอทนะ น้องแบมต้องกินแครอท~
สองมือน้อยๆ เลื่อนไปดึงกางเกงสีเทานั่นออก
แล้วกอบกุมเจ้าแครอทผลโตนั่นเอาไว้เต็มอุ้งมือ ปากอิ่มกดจูบมันหนึ่งทีด้วยความรัก
จากนั้นก็เริ่มขยับมือให้เจ้าแครอทขยายตัว
“ อาาา กินมันสิกระต่ายน้อย ” ตากลมช้อนมองเจ้าต้นแครอทที่ยืนหลับตาพริ้ม
ก่อนค่อยๆ อ้าปากครอบครองเจ้าแครอทนั้น
ป๋าส่งเสียงครางกระเส่าเมื่อน้องแบมขยับปากขึ้นลงสลับกดดูดเม้มมันแรงๆ
ส่วนปลาย เสียงดูดจ๊วบจ๊าบดังไปทั่วห้องจนน้องแบมนึกเขินในการการกระทำของตัวเอง
ฮื่อ น้องแบมพึ่งมีประสบการณ์กับเรื่องพวกนี้มาแค่สองปีเองนะ
ยังเขินอายทุกครั้งที่มีอะไรกับป๋านั่นแหละ!
“ พ...พอแล้ว ” ป๋าดึงตัวน้องแบมให้ลุกขึ้น
แล้วถอดกางเกงของตัวเองออก จากนั้นก็อุ้มน้องแบมขึ้นคาบเอว
ป้อนจูบน้องแบมไปด้วยพลางขยับตัวพาร่างของเราสองคนไปยังห้องนอน
ป๋าทิ้งร่างของน้องแบมลงบนเตียงแล้วทาบทับลงมา มือข้างนึงดึงผ้าห่มขึ้นคลุมร่างของเราจนมิด
“ ผีผ้าห่ม รู้จักไหม? ”
“ ไม่รู้จัก น้องแบมรู้จักแต่ผีทะเล ”
“ ผีทะเลเป็นยังไง? ” ป๋าเลิกคิ้วถาม
มือข้างนึงก็ยกตวัดของน้องแบมให้เกี่ยวเอวป๋าเอาไว้
“ ก็เป็นแบบ...อ๊า! ” น้องแบมร้องลั่นเมื่ออยู่ๆ
ป๋าก็แทรกตัวตนเข้ามาโดยไม่บอกล่วงหน้าและไร้ซึ่งการเบิกทางใดๆ ทั้งสิ้น! น้ำใสๆ ไหลลงมาด้วยความเจ็บปวด ป๋าเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน แต่! แต่ท่อนล่างของป๋านี่ขยับไม่หยุดเลย!
น้องแบมได้แต่นอนอ้าปากพะงาบๆ ในขณะที่ป๋าร้องครางอย่างสุขสม
สุขสมมากไหมป๋า รู้ไหมว่ามันเจ็บ!
“ อ๊า อ๊ะๆๆๆๆ ” แต่ก็เจ็บได้ไม่นานหรอกฮะ
ผ่านไปสักพักน้องแบมก็เริ่มคล้อยตามป๋า ป๋าเร่งจังหวะจนน้องแบมรู้สึกปวดหนึบที่ส่วนปลาย
และไม่ถึงหนึ่งนาทีของเหลวอุ่นร้อนก็ถูกพ่นออกมาจากแครอทผลน้อยของน้องแบม
ป๋าถอนตัวตนออก แล้วจบน้องแบมให้อยู่ในท่าสี่ขา
จากนั้นก็ฟาดเพี๊ยะลงมาที่ก้นเดงๆ ของน้องแบมจนน้องแบมร้องลั่น แต่ยังไม่ทันจะได้หันไปต่อว่า
ป๋าก็แทรกตัวตนเข้ามาอีกครั้ง
“ อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆ ”
ฮือออออ ครั้งนี้น้องแบมรู้สึกเหมือนจะตายเลยอ่า ไหนจะส่วนล่างที่ถูกป๋าปรนเปรอ
ไหนจะส่วนบนที่ถูกป๋าเล้าโลมด้วยการหยอกล้อกับยอดอก ส่วนลำคอก็โดนปากอุ่นๆ
ของป๋ากดจูบ สลับกับดูดดึงและกัดจนมันต้องขึ้นรอยแน่ๆ และแน่นอนว่า ภายในเวลาไม่ถึงสามนาที
น้องแบมก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง ในขณะที่ป๋าไม่ T^T
น้องแบมหมดแรงข้าวต้ม นอนฟุบหน้าลงกับหมอน
โก่งโค้งก้นเด้งๆ ล่อสายตาป๋าจนโดนป๋ากัดไปข้างละที
เมื่อฟัดซาลาเปาขาวเนียนของน้องแบมจนพอใจแล้ว
ป๋าก็จัดการพลิกตัวน้องแบมให้นอนหงาย
ยกขาน้องแบมทั้งสองข้างขึ้นพาดไหล่แกร่งเอาไว้
แล้วสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้ป๋าเร่งความเร็วอย่างถึงขีดสุด
จนน้องแบมอดกลัวไม่ได้ว่าเอวป๋าจะหักเอา
“ อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ”
“ ซี๊ดดดดดดดดดดด ”
พั่บๆๆๆๆๆๆๆ
“ อ๊ะ อ๊า! ” น้องแบมร้องลั่นเมื่อปลดปล่อยออกมาเป็นรอบที่สาม
ในขณะที่ป๋ายังคงขยับเข้าออกไม่หยุด เสียงทุ้มครางอื้ออึงอยู่ข้างใบหูสักพัก
จนกระทั่งของเหลวอุ่นร้อนถูกปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางด้านหลังของน้องแบม
แครอทแท่งโตขยับเข้าออกอีกครั้งสองครั้งก็ถูกดึงออก ป๋ากดจูบที่หน้าผากของน้องแบมหนึ่งครั้งแล้วล้มตัวนอนลงข้างๆ
ป๋าดึงน้องแบมเข้าไปกอด
“ ให้เวลาพักสิบห้านาที ”
“ ฮื่อออ ป๋า น้องแบมไม่ไหว... ”
“ ต้องไหว ”
“ แต่น้องแบมไม่มีแรงแล้วนะ ”
น้องแบมครางงุ้งงิ้งกับอกป๋า ให้เอาช้างสิบตัวมาฉุดน้องแบมก็ลุกไม่ขึ้นหรอก
“ จีวองชี่พึ่งออกคอลเลคชั่นใหม่... ”
“ อืม ครบสิบห้านาทีป๋าปลุกน้องแบมด้วยนะ จุ๊บ! ”
ช้างฉุดไม่ขึ้น แต่จีวองชี่ฉุดขึ้นนะรู้ยัง ฮี่!
กลับไปเม้นให้ด้วยน้าาาา ฮื่ออออ https://writer.dek-d.com/dekd/writer/viewlongc.php?id=1501049&chapter=14
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น